Jak ustawić limity dla moich dzieci

Jednym z najtrudniejszych obowiązków, jakie mamy jako rodzice, jest fakt ustanowienia zasad i ograniczenia naszych dzieci. Wielokrotnie staramy się unikać konfrontacji z naszymi dziećmi z różnych powodów. Kiedy rodzice są nieobecni przez większość dnia w domu, wina z powodu niemożności poradzenia sobie z dziećmi prowadzi do nadmiernej zgody i żadnych ograniczeń jako sposobu zaradzenia ich nieobecności. Jednak ograniczenia są niezbędne, aby dziecko mogło rozwijać się w życiu i być świadome, jak ważna jest odpowiedzialność. Jeśli nie nauczymy cię, że są rzeczy, których nie da się zrobić, trudno jest im wiedzieć, jak odmówić różnym sytuacjom, z którymi mogą się spotkać. Następnie przedstawimy Ci, jak ustawić limity dla moich dzieci.

1

Klarowność Kiedy mówimy naszym dzieciom, że czegoś nie da się zrobić lub się myli, musimy być jasne. Musimy wyjaśnić powody, dla których pewnych rzeczy nie da się zrobić, aby mogli zrozumieć konsekwencje, które implikowałyby, jeśli zostanie to zrobione. Na przykład, jeśli powiemy Ci, że nie możesz dotknąć wtyczki, musimy wyjaśnić, że dotknięcie wtyczki może spowodować zranienie, ponieważ prąd wpłynie na nią.

2

Twardość Kiedy powiedzieliśmy im, że czegoś nie da się zrobić, musimy stać mocno w tej pozycji. Dzieci zwykle próbują przekonać nas do osiągnięcia tego, czego chcą, ale jeśli się wycofamy, będą wiedzieć, jak działać, aby następnym razem mogli to zrobić. Na przykład, jeśli powiedzieliśmy ci, że nie możesz pójść do domu przyjaciela, aby zagrać, nawet jeśli płaczesz i krzyczysz, musimy zachować naszą decyzję. Nie możemy dać się ponieść jego postawie.

3

Zaufaj Poza reakcją dzieci na granice musimy zachować spokój i stanowczość. Podjęta decyzja dotyczy dobrego samopoczucia. Wiele razy rodzice mają trudne zadanie bycia „złymi”, jednak wtedy dziecko zrozumie, że jest to dla ich dobra. Bądź pewny swoich decyzji i pomyśl, że reakcja dziecka jest tymczasowa, ponieważ jak tylko zapomnisz, że nie możesz czegoś zrobić, znów będzie dobrze.

4

Komunikacja Aby zasady i ograniczenia miały spodziewany efekt, konieczne jest, aby móc rozmawiać z dziećmi. Impulsowe działania i krzyki nie pozwolą dziecku zobaczyć prawdziwego powodu twojej decyzji. Dlatego za każdym razem, gdy uznasz za konieczne zastosowanie reguły, powinieneś zachować spokój i rozmawiać z dziećmi. W ten sposób reguły nie będą kojarzone z negatywnymi sytuacjami.

5

Konsekwencje Kiedy dzieci łamią zasady, musisz wiedzieć, jakie będą konsekwencje. Tylko w ten sposób będą świadomi swoich błędów. Na przykład, jeśli poprosimy Cię, abyś nie bawił się piłką w domu, a oni i tak to robią, powiemy Ci, że przez jakiś czas nie będą mogli grać w piłkę, ani w domu, ani na zewnątrz. Wcześniej wyjaśniliśmy powód, dla którego nie mogli grać z piłką w domu.

6

Alternatywy Za każdym razem, gdy nakładamy limit, musimy wyjaśnić alternatywne zachowanie. Na przykład, biorąc pod uwagę poprzedni przypadek, kiedy mówimy im, że nie mogą grać wewnątrz domu piłką, wyjaśniamy, że jeśli mogą grać na tyłach domu lub w parku, ponieważ są to miejsca otwarte i bardziej odpowiednie dla gra tych cech. W ten sposób limit nie oznacza, że ​​jest równoznaczny z absolutnym zakazem.

7

Odrzucenie Kiedy dzieci zachowują się niewłaściwie, ważne jest, aby wzmocnić ideę, że to, co jest złe, to zachowanie, a nie je. Dzieci nie muszą czuć, że są złe lub że mniej ich do tego chcą, ale muszą być jasne, że to nie jest właściwe zachowanie.

8

Kontrola Kiedy nasze dzieci zachowują się niewłaściwie, często jesteśmy wściekli i często nie zdajemy sobie sprawy, że nasz gniew może być przesadzony w stosunku do zachowania dziecka. Dlatego ważne jest, aby spróbować uspokoić się i uniknąć tego, że nasz gniew prowadzi nas do podejmowania negatywnych działań na rzecz dzieci. Jeśli chcemy, aby nasze dzieci uświadomiły sobie swój błąd, musimy z nimi porozmawiać i wyjaśnić je spokojnie.