Jak czytać i mówić po chińsku mandaryńskim jako początkującym
Chiny mają więcej rodzimych użytkowników niż jakikolwiek inny kraj. Chiński język mandaryński jest bardzo trudny do nauczenia dla zachodnich studentów, ponieważ jest językiem tonalnym i ma system pisania oparty na symbolach piktograficznych.
Kroki, które należy wykonać:1
Ćwicz cztery dźwięki. Język mandaryński to język tonalny, który używa czterech tonów. Dźwięk jest oznaczony powyżej samogłoski w systemie romizowanym pinyin, aby pisać po chińsku, ale w faktycznej postaci piktograficznej nie ma podpowiedzi tonalnych. Musisz zapamiętać ton związany z każdym słowem, zanim będzie mógł skutecznie odczytywać znaki. Pierwszy dźwięk jest reprezentowany przez - i wymaga wysokiego poziomu tonów. Drugi ton jest oznaczony symbolem / i zaczyna się wysoko, a następnie wzrasta. Trzeci ton spada najpierw, a następnie wzrasta, jak wskazuje jego symbol c. Czwarty dźwięk rozpoczyna się wysoko, a następnie spada, oznaczony symbolem.
2
Zacznij czytać słowa po chińsku za pomocą pinyin. Pinyin to nazwa chińskiego systemu pisma, który używa alfabetu łacińskiego. Głównym celem Pinyin jest pomoc obcokrajowcom w nauce języka i pomoc małym dzieciom w nauce prawidłowej wymowy.
3
Napisz kilka chińskich znaków. Znaki są symbolami piktograficznymi, które tworzą chiński skrypt. Każdy znak reprezentuje jedno słowo. Początkujący powinni zacząć od Pinyin, aby nauczyć się słówek i stopniowo przesuwać w kierunku najprostszego sposobu, który wymaga pięciu uderzeń lub mniej.
4
Zapamiętaj kilka podstawowych słów i zwrotów wprowadzających, aby zacząć mówić po chińsku. „Ni hao” to najbardziej podstawowe wyrażenie w języku, oznaczające „cześć” lub, dosłownie, „jak dobrze”. Innym bardzo ważnym słowem jest „bu”, co oznacza „nie”. Słowo „tak” to „shi” (pewne). Sposobem na powiedzenie „do widzenia” jest „zai jian” (dzi-jeeann), co dosłownie oznacza „zobaczyć ponownie”.
5
Dowiedz się o zmierzonych słowach. Jedną z cech gramatyki mandaryńskiej jest użycie liczników. Te słowa są używane do wskazania jakości obiektu.