Definicja handlu zagranicznego

Handel zagraniczny ma złożoną i szeroką definicję, ponieważ w następnym artykule przedstawimy bardzo kompletną definicję pojęcia handlu zagranicznego. Nazywamy handel zagraniczny lub handel międzynarodowy, jak w niektórych krajach. Ma na celu identyfikację nowych i innowacyjnych inicjatyw na rzecz wzrostu eksportu, zwiększając udział eksportu o wartości dodanej, najlepiej w sektorach, które generują zatrudnienie i korzystają z nowych umów handlowych i rynków docelowych.

Różnice między handlem zagranicznym a handlem międzynarodowym

Handel zagraniczny odnosi się do zestawu transakcji handlowych, które są przeznaczone na eksport produktów, które są wytwarzane w jednym miejscu do innych krajów i na import produktów, które są produkowane w innych krajach w celu ich sprzedaży. Z drugiej strony handel międzynarodowy jest rozumiany jako wymiana międzynarodowa z handel towarami i usługami między dwiema lub więcej stronami z różnych krajów (jeden eksporter i drugi importer).

Pełna definicja handlu zagranicznego

Handel eksportowy i import towarów z kraju z innymi krajami. W reżimie kapitalistycznym głównym celem handlu zagranicznego jest pragnienie kapitalistów i ich stowarzyszeń uzyskania wysokich zysków. W krajach kapitalistycznych rozwój handlu zagranicznego jest uwarunkowany dysproporcjami, które stale pojawiają się w niektórych gałęziach, poprzez wzrost produkcji towarów poza stosunkowo wąskimi granicami rynku wewnętrznego. W imperializmie handel zagraniczny staje się areną monopoli w ich walce o światowe rynki i źródła surowców, jest wykorzystywany do poddania gospodarczo i politycznie krajom kolonialnym i zależnym, do wyzysku ludności wspomnianych kraje

Historia handlu zagranicznego

Handel zagraniczny zaczął zyskiwać na znaczeniu od XVI wieku wraz z powstaniem europejskich imperiów kolonialnych, staje się narzędziem imperialistycznej polityki. Kraj był bogaty lub biedny w zależności od ilości posiadanego złota i srebra oraz innych metali szlachetnych. Imperium starało się uzyskać więcej bogactwa po niższych kosztach. W XVII i XVIII wieku przywódcy odkryli, że promowanie handlu zagranicznego zwiększa bogactwo, a tym samym siłę ich kraju.

Od 1868 r. Do 1913 r. Wielka Brytania korzystała z międzynarodowego systemu monetarnego, który był regulowany przez standard Gold. Kraje objęte tym systemem wyrażały swoją walutę w ustalonej ilości złota.