Metoda ścieżki krytycznej do zarządzania projektami
„Metoda ścieżki krytycznej” jest użytecznym narzędziem dla dowolnego zestawu narzędzi menedżera projektu . Ta technika pomaga kierownikom projektów analizować działania, które muszą mieć miejsce w projekcie, i jest to widoczna próbka sekwencji, w której te działania muszą zostać przeprowadzone. Korzystając z „ metody ścieżki krytycznej”, kierownik projektu może określić, które działania są istotne dla powodzenia projektu i które działania nie mogą zostać zainicjowane, dopóki inne działania nie zostaną zakończone. Informacje te można również wykorzystać do oszacowania czasu trwania projektu i zidentyfikowania działań, które mogą wymagać dodatkowych zasobów, aby utrzymać się zgodnie z harmonogramem.
1
Utwórz tabelę z trzema kolumnami. Tytuł pierwszej kolumny „Działanie projektu”. Oznacz drugą kolumnę „Poprzednik aktywności” i trzecią „Czas działania”. Na koniec oznacz każdy wiersz literą alfabetu.
2
Wymień każde działanie, które musi zostać wykonane od początku projektu, aż do jego zakończenia w każdym wierszu tabeli. Można to zrobić samodzielnie lub z zespołem projektowym. Pod nagłówkiem „poprzednik działania” dla każdego działania należy wymienić wszystkie dodatkowe działania projektu, które należy rozpocząć lub zakończyć przed rozpoczęciem projektu lub napisać „brak”. Przypisz działania w kolumnie „poprzednik aktywności” odpowiadającej im litery alfabetu dla tego wiersza. Uzupełnij tabelę, szacując ilość czasu, jaką zajmie każde działanie. Można to zrobić w godzinach, tygodniach lub miesiącach, w zależności od projektu, ale upewnij się, że są one zgodne.
3
Rozpocznij schemat sieci aktywności za pomocą ołówka i kartki papieru. Po lewej stronie strony napisz małą liczbę 1 z kółkiem dookoła. Jest to jeden z węzłów na schemacie sieci. Działania projektowe, które nie mają działań poprzedzających, mają linie, które prowadzą od węzła. Narysuj z węzła tyle linii, ile potrzeba, i użyj liter wierszy powiązanych z każdym działaniem, aby oznaczyć każdą linię. Zakończ każdą linię ponumerowanym węzłem, który odpowiada kolejności, w której każde działanie jest zakończone.
4
Narysuj resztę diagramu, sekwencjonując resztę tabeli. Na przykład spójrz na działanie, które ma jeden do dwóch węzłów. Zadaj sobie pytanie Jakie działania wymagają wykonania tej czynności w pierwszej kolejności? Czy te czynności łączą ten węzeł, aby utworzyć nowe węzły? I tak dalej. Wszystkie węzły muszą być połączone z innymi węzłami. Ostatni węzeł na diagramie powinien być ostatnim działaniem projektu.
5
Oblicz ścieżkę krytyczną, określając, jaka jest ścieżka w diagramie aktywności sieci, a jej ukończenie zajmie więcej czasu. Obliczenie ścieżki krytycznej często wymaga zbadania kilku tras, które poruszają się w sieci.
6
Zobacz kolumnę „Czas trwania aktywności” tabeli, która przechodzi przez węzły, aby opracować oszacowanie czasu. Istniejące programy komputerowe mogą pomóc w tym procesie, jeśli wolisz nie robić tego ręcznie.
