Jakie są główne rzymskie bóstwa

Rzymska mitologia dla dzieci i dorosłych to ekscytująca rzecz pełna wiedzy i rozrywki. Rzymscy bogowie i ich znaczenie przeszły z pokolenia na pokolenie, a dwa tysiące lat później nadal interesują wielu ludzi.

W przeciwieństwie do innych religii Rzymianin był politeistą, co oznacza, że ​​było wielu bogów, którzy czcili. Mieli wiele własnych bóstw, ale wiele innych zostało włączonych, albo z mitologii greckiej, albo z terytoriów, które zdobyli.

W starożytnym Rzymie rozwinięto wyrafinowany system religijny ze świątyniami, kapłanami, obrzędami i bogami, które powróciły do ​​podstaw ich cywilizacji. To, co pierwotnie było nieco prymitywną religią, zostało zmodyfikowane i dodane do nowych bogów, które tworzą mitologię rzymską, jaką znamy dzisiaj. Następnie wyjaśnimy, jakie są główne rzymskie bóstwa i ich znaczenie przez lata i wierzenia.

Jowisz, główny rzymski bóg

Jowisz starożytnego Rzymu jest odpowiednikiem tego, co Zeus był w Grecji, z niektórymi elementami etruskimi i rodzimymi. To syn Saturna, który z pomocą swoich braci zdetronizował ojca, stając się „Królem bogów i ludzi”. Jowisz był najwyższą boskością rzymską aż do czasów imperium. Jako król bogów i raz na tronie podzielił wszechświat między siebie i swoich braci; Zastrzegł sobie niebo, Neptun dał mu morze, a Pluto pozostał w podziemnym świecie.

Roman Jupiter i jego znaczenie

Jowisz jest zwykle przedstawiany z trzema atrybutami: orłem, berłem i piorunem. Element promienia jest ważny, ponieważ jeśli spojrzymy na etymologię jego nazwy, uświadomimy sobie, skąd pochodzi. Iuppiter, łacińskie tłumaczenie Jowisza, pochodzi z korzeni dyu -luz- i piter, czyli ojca. Po czym imię Jowisza oznacza nic innego jak Ojciec Światła.

Juno, królowa bogów

Juno to rzymska adaptacja greckiej bogini Hery. Juno była siostrą Jowisza, ale stała się jego oficjalną żoną, z której pochodziły jedne z głównych rzymskich bogów, takich jak Vulcan i Mars.

Z powodu niezliczonych niewierności Jowisza, Juno stworzyła świetną reputację jako zazdrosna, mściwa i rozwścieczona. Ten gniew, jak wyjaśniono w mitologii starożytnego Rzymu, doprowadził do ataku i ataku na wielu kochanków i dzieci Jowisza, co doprowadziło do pewnej kary.

Juno i jej znaczenie

Ta nieustanna walka o miłość męża uczyniła Juno boginią bardzo kochaną przez ludność, która uczyniła z niej obrońcę mężatek, patronki domu, narodzin i honoru . Na jej obrazach jest przedstawiona jako majestatyczna matronka.

Minerwa, bogini mądrości

Minerwa to rzymska adaptacja greckiej Ateny. Jego związek z miastem Pireus jest całkowity, ponieważ mit mówi, że stworzenie drzewa oliwnego dla miasta dało im najbardziej użyteczne powodzenie i zasłużyło na honor bycia patronem. Minerwa była bardzo ważną boginią w starożytnym Rzymie, boginią mądrości, nauki, sztuki i technik wojennych . Chociaż początkowo miała natrętne pochodzenie, którego atrybuty uczyniły ją patronką rzemieślników, z czasem dostosowała osobowość i moc greckiej bogini Ateny.

Minerwa i jej znaczenie

Zgodnie z mitologią rzymską Minerwa była córką Jowisza i Metisa, która była boginią roztropności i pierwszą żoną Metis. Z obawy przed wyhodowaniem kogoś potężniejszego niż ten, który mógłby go zdetronizować, Jupiter pożarł Metis, ale gdy to zrobił, zaczął odczuwać wielki ból głowy.

Poprosił Vulcana, aby otworzył głowę toporem, aby położyć kres temu ogromnemu bólowi, a kiedy zrobił to z głowy Jowisza, wyszła Minerva, już dorosła, uzbrojona. Wreszcie ta bogini stała się ulubioną córką króla bogów.

Apollo, bóg muzyki

Syn Jowisza i Latony jest jednym z niewielu bogów, który podróżuje z Grecji do Rzymu, nie zmieniając jego nazwy i zachowując wszystkie jego atrybuty. Podobnie jak jego siostra Diana, jest bardzo zręczny w łuku i strzałach, broni, dzięki której zdołał pokonać Pythona. Jego znaczenie w bogach polega na tym, że był on odpowiedzialny za zniechęcenie lub przekonanie innych bogów do ukarania czynów śmiertelników.

Apollo i jego znaczenie

Jeśli Apollo był czczony i kochany za coś, to dlatego, że był bogiem muzyki, poezji, elokwencji i sztuki w ogóle. Jego głównymi atrybutami były łuk i lira, dzięki którym mógł inspirować muzyków i poetów.

Diana, córka Jowisza

Diana to rzymska adaptacja greckiej bogini Artemidy. Jest siostrą bliźniaczką Apolla, czyli córki Jowisza i Latony. Mieszka w lesie, którego jest boginią, i poluje z łukiem i strzałami w towarzystwie nimf. Często była również modlona jako bogini nocy i podziemia, dlatego jest przyzwyczajona do utożsamiania się z księżycem.

Diana i jej znaczenie

Na mocy ustępstwa jego ojca Jowisza Diana pozostała na zawsze dziewicą i młodą. To sprawiło, że ludność rzymska zaczęła czcić ją jako boginię czystości.

Neptun, bóg mórz

Neptun jest rzymskim odpowiednikiem greckiego Posejdona. Jest starszym bratem Jowisza. Pomiędzy nimi dwoma i Plutonem, trzecim bratem, zdetronizował swojego ojca od władzy, później dzieląc wszechświat. Neptun pozostał z morzem, co uczyniło go bogiem mórz, burz i wiatrów . Zwykle jest przedstawiany jako gniewny, zrzędliwy, a nawet gwałtowny bóg. Burze, fale i trzęsienia ziemi rodzą się z jego ataków wściekłości, dlatego był on centrum modlitwy marynarzy i żeglarzy.

Neptun i jego znaczenie

W księciu mit Neptuna ograniczał się do uznania go za boga deszczu i chmur, jednak w roku 399 pne kult Posejdona został sprowadzony do ziem Italii z kolonii greckich. Od tamtej pory poprzedni bóg deszczu dodawał mocy nad wodami i całym królestwem wodnym.

Mars, bóg wojny

Mars mógł przejść rzymską adaptację Aresa, chociaż w rzeczywistości istnieją różnice między tymi dwoma bóstwami. Mars jest synem Jowisza i Juno, i chociaż przybył do teraźniejszości jako bóg wojny, prawda jest taka, że ​​było to również żniwo i roślinność, dlatego był bardzo zaszczycony.

Podobnie jak wielu innych bogów miał on bardzo złożoną osobowość i podwójną naturę, podczas gdy z jednej strony był bogiem wojownikiem, z drugiej był tym, który chronił ludzi przed zagrożeniami, a jednocześnie był odpowiedzialny za zapewnienie opłacalności pól.,

Mars i jego znaczenie

Według legendy Mars był ojcem Romulusa i Remusa, założycieli Rzymu. Dlatego w stolicy imperium został uhonorowany jako najważniejszy bóg, wyprzedzony tylko przez Jowisza. Jako ojciec jego założycieli Mars był uważany za ojca wszystkich Rzymian.

Wenus

Wenus jest kolejną córką Jowisza, bóstwem, które w greckiej tradycji jest znane jako Afrodyta. Za naszą popularność stawiamy czoła kolejnemu z najważniejszych bogów starożytnego Rzymu, uważanego za boginię miłości, piękna i płodności .

Wenus i jej znaczenie

Oprócz własnych zasług i czynów Wenus ma duże znaczenie w świecie rzymskich bogów dla dzieci, które miał. Z jednej strony Kupidyn, bóg odpowiedzialny za rzucanie strzał miłosnych, a z drugiej Eneasza, ojca Rzymian. Dlatego Wenus uważana jest za matkę boginię Rzymian.

Merkury, bóg handlu

Merkury jest odpowiednikiem starożytnego Rzymu tego, co było Hermesem w mitologii greckiej. Jest kolejnym z dzieci Jowisza i był odpowiedzialny za działanie jako posłaniec wśród reszty bogów . Był także tym, który prowadził dusze zmarłych do podziemi. To uczyniło go bogiem transportu i podróżników, a jego atrybuty zawsze obejmowały parę skrzydeł na piętach.

Merkury i jego znaczenie

Nazwa Mercury jest związana z rynkiem słów, dlatego jest uważana za boga wymiany handlowej, biznesu i handlu .

Westa, bogini domu i wierność

Vesta może odpowiadać greckiej Hestii, chociaż w przypadku rzymskim jej znaczenie było znacznie większe niż w Grecji. Ta bogini była siostrą Jowisza i była boginią domu, któremu powierzono jej ochronę, a także wierność. Co dziwne, jeśli porównamy to z resztą bogów, trudno jest znaleźć atrybuty lub figuracje, ponieważ postać Westy była rozumiana jako coś bardziej duchowego i rozproszonego.

Westa i jej znaczenie

Świętym symbolem Westy jest ogień, w rzeczywistości Rzymianie uważali, że zapalając świecę, już przywołali jego obecność. Do dziś świątynia Vesta jest nadal zachowana w Rzymie, jednym z najstarszych w mieście. Ta świątynia została zbudowana przez drugiego króla i między jego murami, szaty obronne strzegły płomienia wiecznego ognia.

Fortuna, rzymska bogini szczęścia

W przeciwieństwie do innych bogów, Fortuna jest całkowicie rzymską boginią, która nie ma żadnego związku z żadnym greckim bóstwem. Uważana za córkę Jowisza i Juno, jest jedną z najstarszych bóstw Rzymu. Fortuna reprezentuje czystą szansę, była winowajcą wszystkich dobrze prosperujących i dobrych faktów, które przytrafiły się ludziom, a także niefortunnych wydarzeń. Z tego powodu jest uważany za najbardziej kapryśnego spośród bogów.

Fortuna i jej znaczenie

W rzymskiej mitologii Fortuna była boginią szczęścia, zarówno dobrą, jak i złą, ale prawie zawsze wiąże się z dobrymi uczynkami. To jest powód, dla którego szczęście stało się synonimem szczęścia i nieszczęścia nieszczęścia, czyli pecha.