Jak powstaje antymateria

Wiedza o strukturze materii, z którą wszystko się składa, pochłania człowieka od czasów starożytnych. W 1928 roku brytyjski fizyk Pablo Dirac, pracując z równaniami (obliczeniami matematycznymi), które odpowiadały energii cząstek, wydedukował niepokojącą teorię: tę, która może istnieć dla każdej cząstki odpowiadającej antycząstce, tworząc koncepcję antymaterii.

1

Koncepcja antymaterii była bardzo kontrowersyjna przez wiele stuleci, a nauka odmawiała jej przyjęcia, ale w końcu przyjęto ją przed matematyczną koniecznością, że rzeczy rozwijają się w ten sposób. W ostatnich latach, pomimo tego, jak nieuchwytne są te dziwne antycząstki, pojawiły się wiarygodne dowody ich wiarygodności.

2

Historia antymaterii sięga wielu lat, ale dopiero fizyk Dirac, pracując z obliczeniami matematycznymi odpowiadającymi energii cząstek, wydedukował teorię, że dla każdej cząstki może istnieć antycząstka. W ten sposób stworzył zaskakującą teorię antymaterii. Szczegółowe badania promieniowania kosmicznego pokazują istnienie tej teoretycznej cząstki.

3

Chociaż słowo atom oznacza, że ​​nie można go podzielić, dziś wiemy, że składa się z cząstek: jądra i elektronów. Ale w jądrze są z kolei protony i neutrony, aw nich struktura wewnętrzna. Komora mgły lub kamera Wilsona była cennym pomocnikiem do badania ścieżki cząstek i badania ich energii, co doprowadziło do teorii antymaterii .