Jak rozpoznać czarownicę

Dziś nie możemy powiedzieć, że w społeczeństwie są czarownice, jak miało to miejsce w poprzednich wiekach, kiedy Święta Inkwizycja szukała czarownic bez przerwy, aby je spalić. Przez ponad 300 lat, w których trwało polowanie na czarownice, sposoby i techniki identyfikacji czarownic były bardzo zróżnicowane, ale po opublikowaniu Malleaus Maleficarum wszystko zostało zredukowane do jednego: „Jeśli kobieta jest oskarżona o czary To czarownica. Następnie podamy kilka wskazówek, jak zidentyfikować czarownicę .

1

Czarownik lub czarownica to osoba, która uprawia czary . Chociaż typowy obraz czarodzieja lub czarownicy jest bardzo zmienny w zależności od kultury, w świecie zachodnim jest szczególnie kojarzony z czarownicą z kobietą ogólnie brzydką i starą z umiejętnością latania na miotle, a także z Aquelarre (miejsce czarownic) i polowanie na czarownice (poszukiwanie i identyfikacja czarownic i czarownic).

Jednak ten obraz klasycznej czarownicy miesza rzeczywistość z fikcją, stając się tym samym autentycznymi legendami, które były częścią opowiadań dla dzieci, najciemniejszych historii i zbiorowej wyobraźni terroru.

Ale mimo wszystko prawda jest taka, że ​​„wiedźmy” w przeszłości były po prostu kobietami, które wykorzystywały właściwości naturalnych środków (takich jak rośliny, kwiaty, kamienie itp.) Do wytwarzania mikstur (tzw. „Czarów”) i osiągnąć określony cel. Wiedza, jaką te kobiety miały o naturze, sprawiła, że ​​poszły o krok dalej, w kontakcie ze wszystkim ponadnarodowym, światem energii i niematerialnym, z tego powodu zostały uznane za złe

2

Więc jeśli chcesz zidentyfikować czarownicę, pierwszą rzeczą, którą musimy podkreślić, jest to, że ten obraz, który przychodzi ci na myśl (kobiety ubrane na czarno, z kapeluszem i latającą miotłą), nie istnieje teraz lub kiedykolwiek istniał, to tylko legenda który uformował się wokół tych kobiet, które ćwiczyły zaklęcia i zaklęcia.

Obecnie nie używalibyśmy słowa „zaklęcia” w odniesieniu do czarownic, ale możemy mówić o „naturalnych środkach”, „cudownych środkach”, które w końcu zawsze robią czarownice: wykorzystując lecznicze właściwości natura do tworzenia mieszanin zdolnych do różnych cnót.

3

Połączenie czarownic z naturą sprawia, że ​​kobiety zazwyczaj noszą serię amuletów zawierających konkretne właściwości. To nic innego jak powiązanie z gemalogią, to znaczy używanie kamieni i ich energii jako strażników lub dzwoniących na zdrowie.

Obecnie na świecie jest wielu ludzi, którzy wierzą w moc kamieni i noszą je na wisiorkach, na stokach lub wieszają je na drzwiach swojego domu. Teraz to nie wygląda dziwnie ani źle, ale w średniowieczu (era polowania na czarownice) każda moc związana z czymś materialnym była uważana za herezję i zdradę Boga, ponieważ tylko boska energia i moc Boga Był w stanie zapewnić nam dobre zdrowie i dobrobyt.

4

Innym sposobem na zidentyfikowanie wiedźmy jest przyjrzenie się środowiskom, w których się porusza i interesom, które ona posiada. Uważa on, że, jak już wspomnieliśmy, ludzie ci są związani ze światem duchowym i dlatego prawdopodobnie wierzą w nauki okultystyczne, ezoterykę, czytanie liter i tak dalej. Wierzą w inny świat, który nie jest widoczny przez nasze zmysły, i dlatego przechodzą przez bardziej ezoteryczne sektory, które również wierzą w siłę ludzkiej i naturalnej energii.

5

Dlatego ważne jest, aby wyjaśnić, że osoby uważane za „wiedźmy” w średniowieczu były niczym więcej jak ludźmi związanymi ze światem duchowości, natury i wolnej woli. Były to kobiety należące do niższych klas społecznych, które poszukiwały środków zaradczych, aby uspokoić swój dyskomfort lub pomóc rodzinom dzięki właściwościom leczniczym, jakie zapewnia natura.

Praktyki te są obecnie szeroko rozpowszechnione w społeczeństwie i istnieje wiele naturalnych środków do pielęgnacji warunków lub problemów estetycznych, oprócz gałęzi medycyny znanej jako Naturopatia. Kontakt z naszym duchem i światem energii jest teraz także bardziej żywy niż kiedykolwiek i dlatego praktyki takie jak medytacja, joga, duchowe rekolekcje itp. Zostały przedłużone, coś, co w średniowieczu byłoby leczone jako czary.