Jak uczyć dorosłych ze specjalnymi potrzebami

Dorośli ze specjalnymi potrzebami stanowią dla pedagoga pewien rodzaj wyzwania. Nauczyciele powinni pracować z dorosłymi, aby poznać ich historię i optymalny styl uczenia się. Nauczyciele dzieci ze specjalnymi potrzebami mają tę zaletę, że pomagają opracować strategię uczenia się dla dziecka, nauczyciele kształcenia specjalnego dla dorosłych nie mają tej korzyści.

1

Oceń zdolność swojego ucznia . Ludzie zwracają się do pedagogów dorosłych z różnych środowisk, a pedagog musi wiedzieć, do czego jest zdolny student, aby wiedzieć, gdzie rozpocząć program instruktażowy. Obejmuje to kompilację ich historii edukacyjnej, a także, ewentualnie, historii klinicznej, jeśli szczególne potrzeby mają bezpośredni wpływ na badanie pożądanych tematów.

2

Stwórz plan celów i ustal go z uczniem lub ze swoim lekarzem, jeśli go masz. To największa różnica między osobami dorosłymi o specjalnych potrzebach a dziećmi. Podczas gdy wszystkie dzieci mają opiekuna lub rodzica, wiele osób dorosłych ze specjalnymi potrzebami funkcjonuje samodzielnie, więc musisz nauczyć się pracować z nimi, aby tworzyć cele i plany edukacyjne.

3

Korzystaj z kreatywnych metod nauczania i kreatywnych ćwiczeń tak często, jak to możliwe. Wiele osób o specjalnych potrzebach funkcjonuje lepiej, gdy wolno im być kreatywnym i otwartym. Sztuka, muzyka i teatr są doskonałym narzędziem do wykorzystania w nauczaniu osoby o specjalnych potrzebach.

4

Zawsze zachowuj elastyczność. Nigdy nie wiesz, co się stanie, gdy nauczysz kogoś ze specjalnymi potrzebami. Nauczyciele pedagogiki specjalnej dla dorosłych muszą dostosować się do trudności związanych z rozkładem zajęć, rodziną i zdrowiem, jakie mogą mieć ich uczniowie. Spodziewaj się niespodziewanego i zawsze zwracaj uwagę na ucznia.

• Zawsze miej na uwadze zdrowie swoich uczniów. Niektóre osoby ze specjalnymi potrzebami mają warunki, które wykraczają poza trudności w uczeniu się, co może zagrażać ich zdrowiu lub bezpieczeństwu. Przykładem może być uczeń z poważnymi problemami z zachowaniem. Zachowaj bezpieczeństwo ucznia przez cały czas, nawet jeśli ma on pierwszeństwo przed nauczaniem.
• Koordynuj wszystkie działania i strategie z psychologiem lub ekspertem w pedagogice specjalnej