Jak wytłumaczyć moim dzieciom, czym jest wspólna opieka
Wyjaśniając dzieciom, że ich rodzice nie są rozdzieleni, nie jest to łatwe zadanie ze względu na wielki ładunek afektywny, jaki zakłada sytuacja. Tutaj znajdziesz wskazówki, jak to wykonać. Najważniejsze jest to, że para jest jasna, że to oni są rozdzieleni, a nie dzieci, które nie rozwodzą się z rodzicami, nawet jeśli przestaną żyć razem. Ważne jest, aby pamiętać, że dzieci są informowane po podjęciu decyzji, nigdy wcześniej. W .com podajemy wszystkie sugestie, abyś wiedział, jak wytłumaczyć swoim dzieciom, co jest wspólną opieką .
Przedstaw przerwę jako wspólną decyzję
Nie zawsze jest to łatwe, zwłaszcza że przy wielu okazjach decyzja pochodzi tylko od jednego członka, ale należy to uznać za wspólną decyzję. Lepiej jest oferować tylko najbardziej sumaryczną wersję: „tata i mama nie będziemy już razem mieszkać, będziemy w różnych domach”, bez wpisywania, kto opuścił kogo lub w jakich okolicznościach. Jest to wygodne, aby robić to wspólnie, na zmianę, w pogodnym, pełnym szacunku tonie i wykazując pewność decyzji. Czasami wygodnie jest przygotować się na ten moment, aby uniknąć afektywnych wyrażeń płaczu, wściekłości itp. Dzieciom należy zaoferować neutralną wersję, która zapewnia bezpieczeństwo. Jeśli nie można tego zrobić razem, to najpierw jeden rodzic, a następnie drugi, ale upewniając się, że przesyła tę samą wiadomość.
Nie zgłaszaj konfliktów w tle
Błędem jest myślenie, że „dziecko musi znać całą prawdę”, ponieważ nie jest osobą dorosłą i nie jest gotowe przyjąć tego, niezależnie od tego, jak małe może się nam to wydawać. Poinformowano, że przestaniesz żyć razem jako rodzina, ale nie powody, które doprowadziły do tej decyzji. Przedstaw dziecku informacje obwiniające drugiego rodzica (np. „Twój ojciec już mnie nie kocha, zostawia nas ...”) nie wnosi nic do dziecka, z wyjątkiem niestabilności emocjonalnej, i służy jedynie zaspokojeniu potrzeby ataku nasz przyszły były partner Lepsze dostosowanie zaobserwowano u nieletnich, którzy zostali poinformowani o separacji jako wspólna decyzja i bez podania powodów.
Oferuj elementy bezpieczeństwa
Musisz przekazać decyzję jako stanowczą i niewzruszoną (tak powinno być, i dlatego jesteś poinformowany), że myślałeś o czasie i trudno było zdecydować, ale jesteś pewien, że jest najlepszy. Następnie wygodnie jest wytłumaczyć im, że nie mieli nic wspólnego z tą decyzją, by żyć osobno, że to nie jest ich wina. Konieczne jest również poinformowanie, kto opuści dom i z kim będzie mieszkał, a także kiedy mogą zobaczyć swojego drugiego rodzica, ponieważ znacznie lepiej jest poznać te punkty. Tutaj wygodnie jest przypomnieć mu, że będzie nadal miał ojca i matkę, nawet jeśli nie mieszkają razem, i że będzie miał dwa domy: dom z ojcem i dom z matką, nie ma potrzeby dramatyzowania ani pokazywania zachowań ofiar, a także wyjaśnienia, że nie ma dobra i zła, nie ma ofiar ani winnych. Wygodne jest również nie kłamanie lub zachęcanie do fantazji, komunikaty typu „tata podróżuje” lub „mama odwiedza babcię kilka dni”, tylko przyczyniają się do utrudniania akceptacji i adaptacji do nowej rzeczywistości rodzinnej, oprócz tworzenia uczucia nieufności wobec dorosłych.
Ostatnie kroki
Musisz to powiedzieć na kilka dni przed zaprzestaniem współistnienia, aby dziecko mogło je przyswoić, ale zawsze, gdy decyzja została już podjęta, a nie wcześniej. A po kilku dniach musimy pozwolić dzieciom wyrazić swoje wątpliwości, zmartwienia, uczucia ... i odpowiedzieć na pytania, które zadają. Tutaj możemy odróżnić tych, którzy są skierowani do jego osoby (gdzie będę mieszkał? Czy zmienię szkołę? ...), na które należy szczerze odpowiedzieć, aby zwiększyć ich bezpieczeństwo, tych, które odnoszą się do ich rodziców, w których dziecko musi być powstrzymane od uczestnictwa w konflikcie, który może istnieć, pozwalając ci mieć zdrowy obraz zarówno ojca, jak i matki, dla ich lepszego rozwoju psychicznego, społecznego i akademickiego (np. jeśli zapytasz ich, czy nie mieszkasz razem, ponieważ nie chcesz, wie, czy tego chcą, czy nie, ale teraz lepiej nie mieszkać razem)
- Ważne jest, aby przestrzegać tych zaleceń, aby nasze dzieci nie czuły się niepewnie przed przygotowaniem
- Rodzice muszą przyjąć separację z dojrzałością i nie obwiniać się przed dziećmi, co może być bardzo szkodliwe i sprawić, że separacja będzie jeszcze trudniejsza dla wszystkich
